Twee avonddiensten en een echo-poli

29 januari: Om alle diensten mee te doen en te ervaren stond er vandaag een avonddienst gepland. De avonddiensten duren van 14.30-21.30 uur. Overdag zit men met 6-7 verloskundigen in de dienst, omdat er geen verpleegkundigen op de verloskamers zijn. 's Avonds zijn dit er 2 of 3.
Het ontbreken van de verpleegkundigen zorgt ervoor dat de verloskundigen alle medicatie toedienen. Aan het begin van de dienst heb ik aangegeven dat ik mij niet bij alles heel comfortabel voel om het ook daadwerkelijk te geven. Dit was geen enkel probleem. Op dat moment was er een iemand in partu, dus die werd aan zuster Banda toegewezen. Een lieve jonge dame van 20 jaar die ging bevallen van haar 2e kindje. De eerste keer had ze tijdens de bevalling een fluxus (ruim bloedverlies) van 1 liter gehad. Van een fluxus kan je hier in Suriname min of meer al van spreken vanaf 500ml bloedverlies. Zo ongeveer iedereen heeft hier namelijk bijna een anemie (ijzertekort). Waardes van 4,5 zijn niet ongewoon en dit maakt gewoon dat er minder reserves zijn. Ook is er niet altijd bloed beschikbaar. Best een spannend feitje.
Haar buik was groter dan gemiddeld voor de begrippen hier. Ik schatte zo'n 3500gr. Ze was erg bang en vroeg steeds zuster hoelang nog. Ik had alle tijd voor haar en kon dus de geruststellende coaching geven die nodig was. Hierdoor nam de spanning zichtbaar af. Dit was heel fijn. Ook deze jongedame kon weer mega goed bevallen. Toen de uitdrijvingsfase eenmaal aanbrak perste ze in 10 min haar zoon van 3450gr de wereld in. Ik had de oxytocine, methergine en oxypomp al klaarliggen en dit had een positieve uitwerking. Deze keer was er maar 400ml bloedverlies en het perineum was gaaf. Mevrouw was heel erg blij en gaf steeds aan dat ze het fijn had gevonden.

30 januari: Deze dag de tweede avonddienst. Overdag had ik met Alisha afgesproken om nog even de stad in te gaan. Alisha kwam mij samen met Nani ophalen bij het appartement. Eerst gingen we nog even naar het huis van Nani en Nana in Noord. We kregen wat lekkers te drinken en ik mocht beslist het huis niet verlaten van Nani voordat ik iets gegeten had. Was een lieverd is het toch. Ze zei ook welkom in de familie, je hoort erbij. Zo welkom overal hier, bijzonder! Alisha en ik reden hierna naar de Luckystore (warenhuis vergelijkbaar met een soort Hema) waar we het een en ander qua make-up kochten wat hier erg gunstig geprijsd is. Vervolgens reden we door naar Krioro, een heerlijke broodjeszaak in het centrum. En eerlijk de broodjes Pom en gehakt zijn hier een ontzettende aanrader. Alisha ging nog even gedag zeggen (groeten) rond 14.00 uur bij het 's lands hospitaal, waarmee ze mij ook mooi kon afzetten voor de avonddienst. Deze avonddienst was erg relaxt en rustig. Ik werkte met een fantastisch leuk team waaronder broeder Jongaman. Op een bepaalde moment, vrij aan het begin van de dienst, werd er geschreeuwd bevalling bij de lift onder politiebegeleiding. Broeder en ik liepen met de rolstoel en "bevalling bij de lift bak" die kant op. Bij de auto aangekomen keek ik snel de auto in en zag ik een vrouw van rond de 65 zitten. Wij vroegen verbaast aan de politie: 'deze mevrouw gaat vast niet bevallen zeker'?. Nee dat was ook niet het geval. Ze had een hoge bloeddruk en was niet lekker geworden. We konden onverrichte zaken weer retour na de verloskamers. Samen hadden we zo'n schik en lol om de situatie dat broeder zei ga jij maar zitten op die rolstoel en doe alsof je bevalt.. Het moet er heel bijzonder uit hebben gezien. Zelf kwamen we echt niet meer bij van het lachen. Zo was de rest van de avond ook. Een super leuke dienst.

31 januari: Vrijdag net voor het weekend een echo poli ingeroosterd. Dit is Fernando zijn vaste echo dag. Ik moest mij 's ochtends om 08.00 melden. Er bleek eerst een maandelijkse vergadering te zijn, waarbij ik ook gelijk betrokken werd. Tijdens de vergadering werden lopende zaken en bijzondere casussen besproken. Erg interessant. Je kan je bijna het soms niet voorstellen dat Suriname op veel gebieden toch echt nog erg onderontwikkeld is totdat je met je neus op de feiten wordt gedrukt. Zo was er een vrouw 30+5 wkn waarbij Fernando en ik de vorige dag al een echo hadden gemaakt. Het kind was 2-3 weken kleiner qua groei en ook was er nulflow op de Doppler van de AU. Een teken dat deze baby toch niet heel lekker meer binnen in deze buik zat. Moeder had een PE (zwangerschapsvergiftiging) met nog een mogelijke HELLP waardoor er eigenlijk meer zorg nodig was. Echter had het academisch ziekenhuis geen plek. Dit komt zoveel vaker voor. Mensen kunnen lang niet altijd terecht op de plek waar de beste zorg voor ze zou zijn. Daarom besloot het team toch in het 's lands hospitaal de zwangerschap te termineren (beëindigen) en min of meer te hopen op het beste. En eventueel achteraf over te plaatsen als het toch nodig was. Moeilijke zaken en beslissingen worden hier genomen. Uiteindelijk begon onze echo poli om 10.00 uur en duurde tot ongeveer 15.00 uur. In die tijd zagen we heel veel mensen. Ik denk dat we ongeveer 50-60 echo's hebben gemaakt. Flink door echoën dus. Op het laatste moment moest Fernando nog snel naar de OK. Wij hadden iemand onder de echo met een trage hartactie bij het kind van 37wkn. Hij zou een keizersnede gaan doen. Ik heb de laatste patiënten van het echo spreekuur zelf gezien en dit ging prima. In de avond heerlijk hangmatteren en relaxen met een muziekje aan.

Voor het weekend heb ik nog niet echt plannen gemaakt, maar ook hier wordt vast wel weer een invulling aangegeven.