Brownsberg, wellness en werkdag

11 januari had ik mijn tweede tripje gepland. Een dagtrip naar de Brownsberg. Paulien, gast in het Guesthouse waar ik verblijf, ging ook mee. 's Ochtends om 08.30 uur was het vertrek met een busje vanaf het centrum van Paramaribo. We waren totaal met 7 inclusief chauffeur en gids. Er waren 4 Nederlandse gasten: Paulien, Ruud (huisarts in opleiding), Jeroen (is in Su voor vakantie) en ik. Ook was Melanie mee, oorspronkelijk uit Manilla Filipijnen, maar hier werkzaam als accountant. De tocht naar de Brownsberg duurde ongeveer 3,5 uur. Onderweg zijn we gestopt voor het kopen van water, fruit en de lunch. De laatste 13 km naar de Brownsberg was een onverharde weg de berg op. De weg naar boven was, hoe zal ik het zeggen, een combinatie tussen de gevaarlijkste wegen van de wereld meets Freek Vonk. Mega diepe kuilen, aan beide kanten afgrond en Surinaamse Jungle. Gek genoeg was ik totaal niet bang. Terwijl een vliegreis maken doe ik niet per se graag, maar wel stukken minder gevaarlijk. We hebben ook keihard gelachen die weg naar boven als we dan weer half tegen het dak aanvlogen, omdat het busje zo heen en weer schommelde. Na 13 km kwamen we aan op de top van de Brownsberg. Prachtig uitzicht over het Brokopondomeer met verschillende eilandjes hierin. Nadat we onze lunch genuttigd hadden zijn we met een gids Simon naar de waterval gewandeld. Simon had een groot mes bij zich voor het geval wij slangen en Jaguars zouden tegen komen. Wel een fijne en veilige gedachte. Na een tocht van ongeveer 1 uur door de jungle, kwamen wij aan bij de Leoval. Een mooie kleine waterval, waaronder we even konden afkoelen. In de jungle kwamen we een aantal vogels, boskonijn (combinatie van een cavia, varken, muis) en een kleine gifslang tegen. Die laatste moesten we echt niet willen oppakken vertelde Simon. Hij was zo giftig dat hij je binnen 2 uur zou kunnen doden en er bestaat ook geen anti-dotum. Ik heb hem dus lekker met rust gelaten. Na een 1,5 uur durende tocht omhoog kwamen we weer aan op de top van de berg waar het busje klaar stond voor de 3,5 uur durende terugreis naar Paramaribo. Het was inmiddels flink gaan regenen, dus je kunt je voorstellen hoe die 13 km onverharde weg naar beneden was...

Rond 17.30 waren we weer in het centrum van Paramaribo. Op de terugreis hadden wij met zijn vijven al bedacht dat we gezamenlijk zouden gaan eten. Nadat iedereen gedoucht en gedaan was spraken we om 20.00 uur af bij de XO lounge voor het diner. Het was een gezellige avond.

12 januari was een dag die in het teken stond van heerlijk relaxen. Samen met mijn Nederlandse collega Alisha had ik een dagje wellness geboekt bij Welness resort Houttuyn. Dit resort lag langs de Suriname rivier. We hebben genoten van het zwemmen, lunch en beide een heerlijke relaxing massage. Ook scheen volop de zon. Ik houd onwijs van de Surinaamse zon hier, maar de Surinaamse zon houd nog niet zo van mij. Ik had mij wel 5 of 6 keer goed ingesmeerd en lang niet altijd in de volle zon gezeten, maar toch verbrand. Dikke lagen bodylotion, koelen en paracetamol helpen mij er goed doorheen.

Vandaag heb ik weer een dagdienst in het 's Landshospitaal meegedraaid. Fernando kom ik helaas niet zo veel tegen. Hij werkt heel hard, heeft veel dienst en dus weinig tijd. We groeten elkaar vaak genoeg even kort als we elkaar in de wandelgangen zien. Vandaag was ik alleen 45 minuten te laat. Ik heb vanaf 06.15 's ochtends geprobeerd een taxi te krijgen, maar steeds werd er opgehangen, omdat er geen taxi's vrij waren. Ruim 1 uur later had ik eindelijk een taxi besteld en kwam ik toch nog op werk. De dagdienst vandaag was gelukkig even een stukje rustiger, maar daardoor kon ik mij wel focussen op één patiënt. Dit was een dame die ging bevallen van haar 4e kindje. Ze was doorgestuurd door de gynaecoloog op het spreekuur, omdat ze daar zat met 5-6cm ontsluiting. Toen ik aan haar vroeg heeft u weeën dan, zei ze ja sinds gisteravond af en aan, maar soms is de pijn ook weg. Echt een sterke dame! Nadat ik de vliezen had gebroken ging het heel snel. Om 09.07 werd er een prachtige dochter geboren. Natuurlijk weer een plaatje. Ik had haar zo mee naar huis willen nemen, maar dat vond de mama vast niet goed. Verder heb ik omdat het rustig was een twee uur durende medisch rekenen scholing gevolgd en meegedaan. Heel leerzaam en weer helemaal up to date.

Momenteel is het hier niet zo mooi weer, flinke regenbuien en dichtbewolkte lucht. Het koelt hier dus even af naar zo'n 24 graden, lekker hoor.

Straks pannenkoeken maken met Paulien en verder de rest van de avond relaxen, no spang!